Αχ βρε Ζωή!
Με την ετοιμότητα του τενίστα στο τερέν. Με τον θυμό από την τρίχα της κεφαλής
ως το νύχι του ποδιού. Με το σφιχτό κέλυφος από το ένα αφτί ως το απέναντι. Με
όλα τα ζεστά της ψυχής καταχωνιασμένα, σε κρύπτες γερά ασφαλισμένα, μη και έστω
υπαινιχτούν ότι υπάρχουν.
Κάποτε θα έρχονταν η ώρα να είσαι η απέναντι... Για
όλους κάποτε έρχεται η ώρα, αν λίγο τους ψάξεις. Είναι τα πέντε λεπτά
διασημότητας που έταξε ο Γουόρχολ, αλλά σε ελληνική βερσιόν.
Τα 5 λεπτά
διασημότητας των σχολιανών του καθενός. Όπου υπάρχει ανοχή και έλλειψη ελέγχου
προκύπτουν και σχολιανά. Διάβασα για το... περισσότερα »
